„Wielce Szanowny Panie! Pragnę rozpocząć ten list od wskazania jego istoty już w pierwszym zdaniu: jest to prośba o najcenniejszą rzecz jaką Pan dysponuje na tym świecie, o rękę Pana córki”

Eliška Pomořanská, Elżbieta Pomorska. Elisabeth von Pommern była królową Czech, cesarzową Świętego Cesarstwa Rzymskiego, żoną najpotężniejszego władcy XIV–wiecznej Europy, Karola IV Luksemburskiego.

Miała żywą, elektryzującą osobowość. Zawsze kochała piękno: ludzi, przyrody, przedmiotów. Zmarła 21.08.1854 r. w Żelechowej, mając 83 lata. Fundacja Tilebeinów, którą założyła istniała do 1945 roku.

Niespełna rok po śmierci pierwszego męża Sophie Auguste wyszła za mąż po raz drugi. W Carlu Gotthilfie Tilebeinie znalazła sprzymierzeńca swych ambicji, przyjaciela, adoratora. Przy nim rozkwitła jako kobieta, zdobyła  pozycję towarzyską, stała się światową damą.

Sophie Caroline Auguste Tilebein była z pochodzenia Francuzką. Jej wola, pieniądze i wielkie serce umożliwiały rozwój talentu ludzi klasy Carla Loewe. Pozostawiła po sobie wdzięczną pamięć i fundację, która istnieje i działa do dziś, choć już nie w  Szczecinie. Nie sposób napisać dziejów miasta w I połowie XIX wieku nie wymieniając jej nazwiska.

Kiedy żałobna wieść o jej zgonie dotarła do Szczecina, rozdzwoniły się wszystkie dzwony. Miasto zamarło w smutku żegnając starą, zmęczoną życiem kobietę. Niejeden szczecinianin zadumał się wówczas na przewrotnością Losu, który daje i zabiera, nad życiem, które za chwilę szczęścia każe płacić lichwiarskie procenty…

Z Katarzyną II, imperatorową Rosji, łączyło Marię Fiodorowną pochodzenie (obie były Niemkami), miejsce urodzenia (Szczecin), funkcja, jaką ich ojcowie pełnili w Szczecinie (obaj byli komendantami twierdzy), wspaniałe nazwiska i brak majątku, a nawet rola jaką w ich biografiach odegrał król Prus Fryderyk II (był swatem nie tylko Zofii, ale także Katarzyny).