Rok 1956/1957, poświęcony Królowej Polski, był dla Kościoła w naszym kraju rokiem poprzedzającym Wielką Nowennę przed obchodami 1000-lecia chrztu Polski. Podkreślano wtedy dwa kluczowe wydarzenia. Pierwsze z 26 sierpnia 1956 r., gdy na Jasnej Górze obchodzono trzysetną rocznicę ślubów Jana Kazimierza. I drugie, z 5 maja 1957 r., kiedy we wszystkich polskich parafiach miało miejsce odnowienie ślubów narodu.
Kolejne dziewięć lat nowennowych miały przygotować wiernych do Millenium Chrztu Polski. Każdy rok miał swój temat i kierunek pracy duszpasterskiej:
1957-1958: Przyrzekamy wierność Bogu, Krzyżowi i Ewangelii, Kościołowi i Jego Pasterzom.
1958-1959: Przyrzekamy żyć w Łasce uświęcającej bez grzechu ciężkiego.
1959-1960: Przyrzekamy stać na straży budzącego się życia”.
1960-1961: Przyrzekamy wierność małżeńską.
1961-1962: Przyrzekamy świętość ogniska domowego.
1962-1963: Przyrzekamy wychowywać młode pokolenie w wierności Bogu i Kościołowi.
1963-1964: Przyrzekamy sprawiedliwość i miłość społeczną.
1964-1965: Przyrzekamy walczyć z wadami narodowymi, zdobywać cnoty.
1965-1966: Przyrzekamy cześć i nabożeństwo do Matki Bożej.
Do Milenium przygotowywała się również młoda szczecińska parafia św. Jakuba. W kościele tymczasowym dla parafii św. Jakuba – św. Jana Chrzciciela przy ul. Bogurodzicy – dzień 5 maja 1957 r. obchodzono bardzo uroczyście. Odnowienie ślubów jasnogórskich wiązało się z poświęceniem obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Obraz malowany na płótnie został zainstalowany w ołtarzu bocznym. Dwa lata później obraz został zastąpiony wierną kopią obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej wykonanej przez artystę malarza prof. Leonarda Torwirta z Torunia – autora Obrazu Nawiedzenia – peregrynującego po Polsce. W niedzielę 6 grudnia 1959 r. ołtarz z obrazem został poświęcony przez ks. bp. pomocniczego Jerzego Strobę. Wszystkie parafie ordynariatu gorzowskiego w trakcie trwania nowenny miały przejść przez misje święte jako umocnienie i odnowienie życia duchowego wiernych. Na ziemie zachodnie do przeprowadzenia misji zapraszane było duchowieństwo zakonne z całej Polski. W 1957 r. z posługą odnotowano: karmelitów bosych, redemptorystów, jezuitów, dominikanów, oblatów, salwatorianów, misjonarzy św. Rodziny, oraz misjonarzy św. Wincentego à Paulo. Od 5 do 13 października 1957 r. parafia św. Jakuba Ap. przeżywała I misje święte w historii tej wspólnoty. Prowadzącymi byli ks. Alojzy Podleski i ks. Aleksy Witek – oblaci z Gorzowa Wielkopolskiego. W niedzielę 13 października na zakończenie misji wierni zebrali się przed kościołem św. Jana Chrzciciela wokół 10-metrowego, dębowego krzyża. Po poświęceniu „pamiątki misji św.” przez proboszcza ks. Juliana Janasa w procesji przeniesiono krzyż pod ruiny kościoła św. Jakuba. W procesji brali udział kapłani z parafii szczecińskich (był też ks. Roman Kostynowicz). Na belce poziomej umieszczono napis: „Ratuj Duszę Swoją”, a na pionowej: „Pamiątka Misji św., 5-13 X 1957, par. Św. Jakuba, O.O. Oblaci”. Kolejne napisy wyryte na krzyżu to daty kolejnych ćwiczeń duchowych, oraz nazwy zgromadzeń przeprowadzających kolejne misje: 28 IV-5 V 1974 – Pallotyni, 10-18 V 1986 – Redemptoryści, 25-30 VIII 1991 – Redemptoryści. Po ostatnich misjach przeprowadzonych przez redemptorystów od 4 do 12 X 1997 r. przytwierdzono do krzyża metalową tabliczkę powtarzając wszystkie powyższe daty.
ks. Artur Rasmus
Zdjęcia wykorzystane w artykule pochodzą z archiwum rodzin Sulikowskich i Jerczyńskich.
