Archiwum K (1): Powstanie parafii św. Jakuba Apostoła

Około 1949 r. centralna parafia Szczecina – św. Jana Chrzciciela liczyła 40 tys. wiernych. Do wymienionej parafii należał poprotestancki kościół, którego ruiny 16 VII 1949 r. zostały poświęcone św. Stanisławowi Kostce. Kościół obejmował posługą ok. 6 tys. mieszkańców w dzielnicy Grabowo. Parafia posiadała jeden czynny kościół Najświętszego Serca Jezusowego (poświęcony 15 VII 1945 r.) jako zastępczy, do czasu odbudowania kościoła pw. św. Jana Chrzciciela.

W 1951 r. struktura parafialna Szczecina została rozbudowana. Obok istniejących już parafii: Świętej Rodziny, św. Andrzeja Boboli, Wniebowzięcia NMP w Dąbiu, św. Piotra i Pawła w Podjuchach, MB Wspomożenia Wiernych w Żelechowie i Chrystusa Króla na Łasztowni* erygowano 9 parafii. Były to parafie: MB Nieustającej Pomocy (Golęcino), św. Stanisława Kostki (Grabowo), MB Różańcowej (Gumieńce), Zbawiciela (Niebuszewo), Świętego Krzyża (Pogodno), św. Józefa (Pomorzany), św. Antoniego Padewskiego (Warszewo), św. Michała Archanioła (Wielgowo) i Świętego Ducha (Zdroje).

Właściwy kościół parafialny św. Jana Chrzciciela został wyremontowany staraniem mieszkańców Szczecina i uroczyście poświęcony przez administratora apostolskiego ks. Edmunda Nowickiego w sobotę 30 IX 1950 r. Świątynia, której opiekunem był o. dr Władysław Siwek – jezuita, a później ks. Bolesław Smolira, skupiała młodzież szkolną i akademicką Szczecina. Na prelekcje, odczyty, konferencje, zapraszani byli znani wykładowcy, profesorowie – nie tylko świeccy. Do studenckiego „duchowego centrum” na zaproszenie o. Siwka przybył abp Stefan Wyszyński, prymas Polski (29-30 XI 1952 r.).

Mając na uwadze duszpasterstwo w Szczecinie, coraz realniejsza stawała się wizja powstania nowej parafii w Śródmieściu. W 1954 r. do Kurii Biskupiej wpływały od konsultorów diecezjalnych projekty i propozycje, co do granic mającej powstać parafii. Dziekan dekanatu Szczecin-Miasto ks. Andrzej Czechowicz zaproponował, by parafia powstała przez podział parafii św. Jana Chrzciciela. Parafia macierzysta zatrzymałaby swą nazwę (parafia św. Jana Chrzciciela przy kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa). Nowa parafia otrzymałaby nazwę: parafia św. Jakuba przy kościele św. Jana Chrzciciela.

Na sesji księży konsultorów odbytej 30 X 1954 r. projekt został przyjęty z małymi zmianami dotyczącymi granic parafii. Dekret erygujący parafię podpisany 23 XII 1954 r. przez ordynariusza gorzowskiego ks. Zygmunta Szelążka wszedł w życie 1 I 1955 r. Ks. Smolira został mianowany wikariuszem nowo powstałej parafii z wszystkimi prawami proboszcza, a więc został jej pierwszym administratorem.

ks. Artur Rasmus

* Powołana do życia 20 XI 1924 r. po wojnie była parafią niezamieszkaną. Na Łasztowni jeszcze do 1955 r. w części portu szczecińskiego stacjonowały wojska sowieckie.

Dekret erygujący parafię św. Jakuba Apostoła w Szczecinie

Ten wpis został opublikowany w kategorii Historia. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.