Można też poczytać i u nas:
C. Voss & Sohn
Carl Voss (1805-1879) i jego brat Theodor (1817-1901) byli ludwisarzami w Szczecinie.
Starszy Carl początkowo miał swój zakład przy Breitestr. 386 (63) gdzie wytwarzał głównie wyposażenie dla statków, wyroby z brązu oraz sprzęt gaśniczy. W początkowych latach kariery zawodowej posiadał koncesję jedynie na odlanie jednego dzwonu rocznie.
W 1854 r. przeniósł zakład na ul. Am Logengarten 16. Wykonywał dzwony różnych typów: kościelne, dla statków, zegarowe.
Młodszy z braci Voss, Theodor w latach 1840-49 pracował jak ludwisarz samodzielnie w swym zakładzie przy Breitestr. 358 (20). Później wyemigrował do Stanów Zjednoczonych na 8 lat.
Emil Voss (11837-1900) był najstarszym synem Carla Vossa i od niego nauczył się ludwisarskiego fachu. Jednak początkowo pracował w sklepie gospodarstwa domowego swojej teściowej i dopiero od 1883 r. wytwarzał samodzielnie dzwony. Swój zakład miał przy Mühlenstr. 1. Jego dzwony cieszyły się dobrą renomą. Współpracował ze swym wujem Theodorem, po jego powrocie ze Stanów.
Emil miał młodszego brata Ernesta (1852-1915), który pracował cały czas w zakładzie ojca.
W 1874 roku zakład Carla Vossa i jego syna Ernesta zmienił nazwę na „C. Voss & Sohn”.
Po śmierci ojca Ernst samodzielnie prowadził odlewnię, w której odlał 1340 dzwonów, z których największy ważył 6604 kg i został zawieszony w 1889/90 r.
na wieży kaplicy zamkowej w Szczecinie. Wykonał także ok. 300 dzwonów dla statków, w tym 160 dla marynarki wojennej.
Następcą Ernesta Vossa został jego najstarszy syn Erich (1881-1955). Prowadził on firmę „C. Voss & Sohn” do 1929 r. w Szczecinie a następnie przeniósł ją do Berlina.
