1/ Zauważyłem drobny błąd - to Lewobrzeze mogło wtedy chwilowo nie należeć do Polski. Ale to nic takiego - sprawa oczywista.
2/ Opisywana przez Ciebie historia z chlebem jest dość charakterystyczna dla tych, których wypędzono/wywywieziono na Syberię: inna wersja tego to suszenie chleba, szczególnie skórek, i przetrzymywanie takich "sucharów" we wszystkich dostępnych miejscach, najlepiej w szufladach.... To rzeczywiście trwały ślad w psychice.
3/ Ludzie jechali na "Ziemie Odzyskane" albo "Dziki Zachód" także dlatego, że nie mogli wrócić do swoich domów (m.in. ci, którzy obawiali sie NKWD i UB) lub wyrzucono ich z ich domów np. wskutek wywłaszczenia. Część opuszczało zrujnowane wojna miasta - m.in. dzięki temu w szczecinie można spotkać wielu Powstańców Warszawskich (jest nawet ich stowarzyszenie czy klub). Niektórzy "chowali się tu" z wszystkich tych powodów jednocześnie.