Z Katarzyną II, imperatorową Rosji, łączyło Marię Fiodorowną pochodzenie (obie były Niemkami), miejsce urodzenia (Szczecin), funkcja, jaką ich ojcowie pełnili w Szczecinie (obaj byli komendantami twierdzy), wspaniałe nazwiska i brak majątku, a nawet rola jaką w ich biografiach odegrał król Prus Fryderyk II (był swatem nie tylko Zofii, ale także Katarzyny).

W nocy z 20 na 21 kwietnia 1943 roku przeżył Szczecin pierwszy z wielkich nalotów. W tę noc bomby zburzyły także rodzinny dom George. Od tego czasu Heinrich George w mieście jest nieobecny.

W latach 1933-1945 Heinrich George zagrał swoje najbardziej dojrzałe role teatralne i filmowe. W Europie uważano go za największą  indywidualność niemieckiego kina. Cieniem na jego karierze położył się czas. Tempus Tertii Imperii.

W końcu stycznia 1945, gdy w gruzy waliła się Tysiącletnia Rzesza, do obleganego przez aliantów portu La Rochelle niemieckie samoloty zrzuciły taśmy z filmem. Tu, i dzień później w Berlinie, w 12 rocznicę objęcia władzy przez Hitlera, miała odbyć się premiera ostatniego filmu III Rzeszy, filmu pod tytułem „Kolberg”. Jedną z głównych ról w tym obrazie zagrał szczecinianin, Heinrich George.

Aktor,  reżyser, producent, nauczyciel sztuki filmowej. Urodzony w Szczecinie Hugo Döblin wystąpił w ponad 80 filmach, były wśród nich dramaty, komedie, farsy. Był aktorem o wielkich możliwościach scenicznych, mimo to przed kamerą nigdy nie zagrał głównej roli.

Kiedy w 125 rocznicę urodzin Alfreda Döblina, 11 października 2003, Claude Döblin odsłaniał w Szczecinie tablicę upamiętniającą autora „Berlin-Alexanderplatz”, nie wspomniano, że wielki pisarz miał sławnego w swoim czasie brata, Hugona – aktora, reżysera, producenta, nauczyciela sztuki filmowej. Biografie braci Döblinów to wręcz klasyczne przykłady biografii twórców żydowskiego pochodzenia w III Rzeszy.